[SOHU27 : INTRO]

[INTRO :ลำนำแห่งความเบลอ]

จบคอร์สแล้วเว้ยยยย!!!
(เด๋วจะเขียน Timeline ให้ดู)


2.00 น. เพิ่งล้มตัวลงนอน
5.00 น. กว่าจะหลับจริง =_=zZ
7.30 น. ตื่น (เมื่อวานก็ท้องเสีย จะเอารายอีก)
8.30 น. ออกจากบ้าน
9.00 น. ยื่นแกล่ว หน้าปากซอย
9.45 น. รถมา(แย้ว~*)
10.00น. ถึงมอซะที(ฮ่วยย)
10.30น. ขึ้นเรียน

16.00น. เรียนเส็ดซะที(จดเข้าไปสิ แนวข้อสอบอ่ะ)


ระหว่างทางกลับบ้าน
-ลงรถเลยป้าย -ไขกุญแจบ้านผิดดอก - สะดุดบันได

(ต่อจากตรงนี้เป็นช่วงสะกดจิตตัวเอง)

เฮ้อออ....

ต่อจากนี้เราต้องสรุปวันละสองบท แล้วจะเหลือหนึ่งวันอ่านทวน น น น น ...น

-----------------------------------------------------------------

[Special Chapter : เพ้อ]
***ต่อจากตรงนี้จะเป็นอาการเพ้อของ จขบ. เนื่องด้วยพิษไข้ อย่าใส่ใจ***


ตอนนี้สำหรับเธอ ชั้นอาจเป็นเพียงคนบ้า ที่มัวแต่พร่ำเพ้อ และอารมณ์แปรปรวน
เธออาจจะไม่สนใจชั้นอีกแล้ว ชั้นก็ไม่ว่าอะไร เพราะชั้นสมควรโดนแล้ว
พออยู่ต่อหน้า ชั้นกลับไม่เคยแม้แต่จะเอ่ยปากบอกอะไรออกไป
ทั้งที่มีอะไรอยากจะบอกตั้งมากมาย

แต่ตอนนี้มันคงสายเกินไปแล้ว

素直な気持ち　譲れないもの
sunaona kimochi yuzurenai mono
ชั้นไม่มีวันลืมความรู้สึก...

正直な言葉すべて
shoujikina kotoba subete
และถ้อยคำอันซื่อตรงทั้งหมดของชั้น


声にして伝えることが出来たなら
koe ni shite tsutaeru koto ga dekita nara
และถ้าชั้นสามารถเอ่ยออกไปได้ทั้งหมดล่ะก็

未来は広がってゆくよ
mirai ha hirogatte yuku yo
อนาคตจะเปิดกว้างขึ้น

いつも　そういつも　心に君が居るから
itusmo sou itsumo kokoro ni kimi ga iru kara
ใช่แล้ว … ก็เพราะว่าเธอนั้นอยู่ในใจของชั้นอยู่เสมอมา...

Dear my friend...

Song : 君がいるから (Kimi ga iru kara - เพราะมีเธอ)
Artist: 菅原紗由理 (Sugawara Sayuri)

รอยยิ้มของเธอน่ะ ชั้นรักมันจริงๆนะ
แต่ชั้นต้องขอโทษจริงๆ ชั้นไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่ยิ้มให้เธอ
ทั้งที่มันไม่มีอะไรตั้งแต่แรกแท้ๆ

ชั้นขอโทษ

【9th】 2 Sides : my side II

ถ้าครั้งนี้เสียงของชั้นยังไปไม่ถึงเธออีกล่ะก็
อยากให้เธอใช้สองมือนั้นทำลายฉันให้ดับสิ้นไปเสียเถอะ

ก่อนที่ใจของเธอจะไม่มีฉันอยู่ในนั้นอีกต่อไป

อยากให้เธอมองชั้นเปลี่ยนเป็นเศษเถ้าธุลีลองล่อยจากไป
ไม่ต้องห่วง ฉันจะเหม่อมองท้องฟ้าเฝ้าคอยจนกว่าทุกอย่างจะจบลง

【8th】 2 Sides : my side

รอยเท้าบนผืนทราย คลื่นชายทะเลที่พัดเข้าฝั่ง

กระดาษสีขาว น้ำหมึกสีดำ






ขอโทษที่เงียบไป ขอโทษที่ไม่เข้าใจ ขอโทษที่ไม่ยิ้มให้ ขอโทษที่ไม่สบตา
ไม่รู้ว่าจะยังยอมรอชั้นรึเปล่า เพราะชั้นทำร้ายเธอด้วยการกระทำที่ไร้ความคิด
ถ้าเธอจะไม่รอก็ไม่แปลกหรอก แต่ชั้นก็จะพยายามดิ้นรนออกจากที่นี่ไป
อย่างน้อยชั้นก็ยังได้พยายาม
แม้ว่าความหวังนั้นอาจจะไม่มีวันเป็นจริง

【Special】 2 Days : Let's Chill++

วันนี้ขอมาแบบเฮฮา บ้าบอ หน่อยล่ะกัน

------------------------------------------

เมื่อวาน ตื่นมาตอนเที่ยงแบบเต็มอิ่ม

(หลังจากมันท้องเสียตอนเจ็ดโมงไปยกนึง)



ก็มาเปิดคอม ออนเอ็ม แลบอร์ดนิดนึงส์ ตามวิถีชีวิตวงจรอุบาทว์มัน

นั่งออนเอ็มหลั่นล้ากะเพื่อนเก่า + เพื่อนที่มอแปบนึง

วิญญาณอะไรบางอย่างก็เข้าสิงมัน บอกให้มันไปเดอะมอลล์


มันเลยตะโกนจากชั้นสองลงมา "ม้า เด๋วไปเดอะมอลล์นะเอารายเป่า?"

ม้า : "นัดใครไว้หรอ?"

ป๊า : "มีตังค์เป่า ลูก?"

คำตอบของคำถามแรกคือ เป่า คำตอบของคำถามที่สอง คือ มี (เหลือจากงบประมาณงานหนังสือนั่นแหละ)

(งานหนังสือที่ผ่านมา ก็ได้ XNA3.0 มาเล่มนึง + C# + หนังสือเฮียวิชัยมาสองเล่ม หมดไปหลายอยู่แต่ก็คุ้ม )


เอาล่ะ ต่อๆๆ

วิญญาณก็เข้าสิงมันไปเดินเดอะมอลล์ ด้วยสภาพหน้านิ่งๆไม่ยิ้ม (งงตัวเองเหมือนกัน)

เดินร้านหนังสือจนครบทุกร้าน ได้หนังสือนิยายมาเล่มนึง (คนจีนแต่ง)

(ซึ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่า คือ มันอ่านจบสองรอบในวันเดียว ตัวอะไรเข้าสิงวะ)
(แต่ก็หนุกดีนะ พระเอกเท่ห์ >_<)

อืม ลืมบอกหนังสือชื่อ Kill no more


หลังจากนั้นกระเพาะเรียกร้อง เลยเลี้ยวเข้า ฮะจิบังราเมน
พร้อมสั่งเมนูเดิมตามสไตล์

"เรเมน กับ ชาเขียวแก้วนึงค่ะ"

**เรเมน = บะหมี่เย็นทรงเครื่อง ร้อนๆอย่างนี้มันต้องบะหมี่เย็นจิ **


ระหว่างนั่งไป คว้าหนังสือขึ้นมาอ่านไป รอไป

เกิดอาการเมื่อยคอไป หันไปสบตากับโต๊ะข้างๆ

ก็เลยยิ้มๆ(พอเป็นประเพณี)แล้วก้อก้มหน้าอ่านต่อ (วันนี้กรุได้ยิ้มซะที)

พอเหลือบตาดู อีโต๊ะข้างๆ ดันจ้องจังง

เลยรีบอ่าน รีบกิน แล้วเผ่นครับ


หลังจากนั้น มันก็วาร์ป ไปน้อมจิตต์

ได้ต่างหูมาสองคู่ แบบห่วงสีดำคู่นึง แบบแป้นฝังพลอยดำ คู่นึง

เดินไปอีกแปบ ก็ไปสบตากับ

เสื้อคลุมสีดำตัวยาว อ่ะ ใช่เลย

เลยไปสอยมาอีกตัว (หมดไปหลายร้อยแล้ววันนี้)

กะลังจะเดินไปซื้อเมนูที่ท่านแม่สั่งมา

โชคดี นึกออกที่ปากประตูพอดี

เลยเดินย้อนไปซื้อ เจลล้างหน้าทันพอดี เฮ้อ

สุดท้ายก็กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ


(แล้วมารื้อของดูทำไมมันมีแต่ของดำ เสื้อก็ดำ ต่างหูก็ดำ ปกนิยายยังดำ =_=)
------------------------------------------

วันนี้ มันก็ตื่นมาเหมือนเมื่อวานแหละ มึนๆอึนๆ และแน่นอนไม่ใช่ก่อนเที่ยงแน่นอน

แล้วชีวิตมันก็เข้าสู่วงจรอุบาทว์อีกครั้ง

เปิดคอม ออนเอ็ม

แอ๊ด..ประตูเปิด แม่ของช้าน เดินเข้ามาบอก "อ่ะ คุณกนกวรรณได้แระ"
พร้อมยื่นพัสดุมาให้

มันยิ้มออกทันที พร้อมแกะพัสดุออก พร้อมแผ่นคอนเสิร์ทสองแผ่นก็หลุดออกมา ^^
** ไม่ได้ชื่อ กนกวรรณ หรอกนะ ลืมให้ชื่อที่ร้านเค้าไป เค้าเลยเมคชื่อนี้มาให้ **

ก็เลยรีบคว้าแผ่น DVD "Ayaka MTV unplugged" เข้าเครื่องอย่างรวดเร็ว
("เย้...........ได้ดูแล้วโว้ยยย!!!")



เพลงเพราะมากกกกกก.....


อีกอย่างนี่อาจจะเป็นคอนเสิร์ทสุดท้ายเจ๊แกด้วยอ่ะ

เพราะเจ๊แกเป็นไทรอยด์เลย ประกาศพักยาว T^T



แต่คอนนี้สุดยอดจิง คนร้องจะร้องไห้อ่ะ(รู้สึกได้) แต่คนฟังร้องเลย มันก็จะร้อง
(แล้วมันไปเกี่ยวรายกะเค้าเนี่ย ได้ข่าวมันนั่งอยู่บ้านดูนะ)



อีกแผ่นนึงที่เค้าส่งมา Mai Kuraki รึเปล่า พิมพ์ไม่ถูก (เค้าแถมมา 555+)

ดูแล้ว เหมือน Britney เวอร์ชั่นญี่ปุ่นยังไงหยั่งงั้น


แค่นี่แหละ เด๋วไปนั่งอ่าน Do not Disturb ของวิชัยอีกรอบดีกว่า

【7th】ส่วนหนึ่งของชีวิต

เรื่องบางเรื่อง

อาจสมควรรู้แค่ คนบางคน

เรื่องบางเรื่อง

ไม่ว่าใครก็รู้ได้

---------------------------------------

ในวันนี้ ชั้นเลือกที่จะเปิดใจ

ในส่วนที่ชั้นปิดไว้จนมิด ทั้งความรู้สึก ความทรงจำ

ชั้นได้เล่าให้ใครคนหนึ่งฟังไป


เธอคนนั้นเกิดอาการตกใจเล็กๆน้อยๆ

แต่ก็กระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือ

และอยากให้แสงส่องลงมาในส่วนมืดของชั้น

ชั้นยิ้มนิดนึง แม้เธอที่ปลายสายจะมองไม่เห็น

ชั้นดีใจนะ ที่ยังมีใครซักคนที่เป็นห่วงชั้น


สุดท้าย ถึงเธอจะยังไม่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้

และชั้นก็ไม่อยากให้เธอมี หรือเจอะเจอแบบชั้น


เธอแนะนำชั้นไป หาใคร

ที่ไว้ใจ และมีประสบการณ์

---------------------------------------

ก่อนหน้านี้ ก็มีใครซักคน เคยพูดลอยๆไว้

ว่าเรื่องแบบนี้เค้าไม่ทำกันหรอก

ชั้นน่าจะฟังไว้บ้างสินะ

เรื่องแบบนี้มันจะได้ไม่เกิดขึ้น

ชั้นจะได้ไม่ต้องลุ้นว่าตอนจบของเรื่องนี้มันจะเป็นอย่างไร

---------------------------------------

อีกคนหนึ่ง ซึ่งชั้นไม่เคยเล่าอะไรให้ฟัง

กลับเข้าใจชั้น ทำไมชั้นถึง....

ขอบคุณที่เข้าใจชั้น

ขอบคุณที่เป็นเพื่อนชั้น^^

---------------------------------------

กับอีกคนที่ชั้นเคยเล่าเรื่องของตัวเอง ว่าเป็นเรื่องของคนอื่น

ตอนนั้นคนๆนั้นพูดว่า "เดินอยู่บนเส้นทางอันตราย"

พลางพูดประมานว่า

ถ้าเส้นด้ายนี้ขาดลงเมื่อไหร่....

นั่นแหละคือจุดเริ่มของโศกนาฎกรรม



ซึ่งตอนนี้ เรื่องนั้น คงเป็นเหมือนด้ายที่ถูกขึงจนตึง

ถ้าชั้นก้าวอีกก้าวเดียว มันอาจจะขาดสะบั้น หรือ ก้าวต่อไปได้

---------------------------------------

ตอนนี้ ความว่างเปล่า มันเกิดขึ้นตรงกลาง

มีความเงียบเป็นสิ่งที่คั่นขวาง

โดยมีชั้นเป็นคนเริ่ม โดยไม่เจตนา


ถ้าย้อนเวลาไปได้ ชั้นคงไม่ทำแบบนั้น


ชั้นขอโทษ

---------------------------------------

ระหว่างที่ชั้นกังวล

ชั้นนั่งแปลเพลง จนกระทั่งถึงเพลงนึง

Te wo tsunagou

ชั้นถึงกับร้องไห้ออกมา


ชั้นเคยคิดให้เรื่องมันจบไป

แต่สุดท้ายชั้นกลับ...

---------------------------------------

คงอาจมองชั้นว่าบ้า

อารมณ์แปรปรวน เอะอะ โวยวาย


แต่คงไม่รู้หรอก ว่าความรู้สึกของชั้นนั้นเป็นเช่นไร

โลกที่แตกร้าว


แต่มันก็เหมือนกับตอนนี้ ที่ชั้นไม่รู้ว่าอีกฟากของกำแพงนั้น มีอะไร

ชั้นอยากจะปีนข้ามไป แต่คิดว่าแค่จะหยิบบันไดขึ้นมา


มือชั้นก็สั่นแล้ว


แต่ชั้นมั่นใจว่า อีกฟากของกำแพงไม่ว่าจะมีอะไร ชั้นก็สามารถรับได้

---------------------------------------


PS. “想い”重なり花開く時
ชั้นอยากให้ “ความหวัง”ของชั้นเบ่งบาน

巨大な力が　生まれるから
และอยากให้ตัวชั้นนั้นเข้มแข็ง

[นอกเรื่อง] ยืมแปะ USO - SID

嘘
uso
"คำโกหก"
ＯＳＴ：『鋼の錬金術師　ＦＵＬＬＭＥＴＡＬ　ＡＬＣＨＥＭIＳＴ』（エンディング・テーマ）
歌手：シド
作詞：マオ
作曲：ゆうや
編曲：シド＆西平彰（キューンレコード）

OST: hagane no renkinjutsushi - Fullmetal Alchemist (ED Theme Song)
Singer: Sid
Lyrics: Mao
Arrangement: Yuuya
Recording: Sid & Akira Nishihira (Ki/oon Records Inc.)



あの日見た空　茜色の空を
ano hi mita sora akane-iro no sora wo
ท้องฟ้าที่เห็นในวันนั้น ท้องฟ้าสีส้มอมแดงนั่น
ねえ　君は憶えていますか
nee kimi wa oboete-imasu ka
นี่ เธอยังจำได้หรือเปล่า
約束　契り　初夏の風が包む
yakusoku chigiri shoka no kaze ga tsutsumu
เก็บคำสัญญา คำสาบานไว้กับสายลมต้นฤดูร้อน
二人　寄り添った
futari yori-sotta
สองเราเคียงข้างแนบชิดกัน



無理な笑顔の裏
muri'na egao no ura
เบื้องหลังรอยยิ้มฝืน ๆ
伸びた影をかくまう
nobita kage wo kakumau
ซุกซ่อนอยู่ภายใต้เงาที่ทอดออกมา
だから　気づかぬふり　再生を選ぶ
dakara kitsukanu furi saisei wo erabu
ฉันจึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ตัว แล้วเลือกที่จะเริ่มต้นใหม่


テーブルの上の　震えない知らせ　待ち続けて
teeburu no ue no furue'nai shirase machi tsudukete
บนโต๊ะตัวนั้น ฉันเฝ้าคอยข้อความที่จะไม่ทำให้สะเทือนใจเรื่อยมา
空白の夜も　来るはずのない朝も
kuu-haku no yoru mo kuru hazu no nai asa mo
ไม่ว่าจะค่ำคืนที่เดียวดายว่างเปล่า ไม่ว่าจะยามเช้าที่ไม่อาจมาถึง
全部わかってたんだ
zenbu wakattetan da
ฉันรู้และเข้าใจทุกอย่าง


あの日見た空　茜色の空を
ano hi mita sora akane-iro no sora wo
ท้องฟ้าที่เห็นในวันนั้น ท้องฟ้าสีส้มอมแดงนั่น
ねえ　君は忘れたのでしょう
nee kimi wa wasureta no deshou
นี่ เธอลืมไปแล้วใช่ไหม
約束　契り　初夏の風に消えた
yakusoku chigiri shoka no kaze ni kieta
คำสัญญา คำสาบาน หายไปกับสายลมต้นฤดูร้อนแล้ว
二人　戻れない
futari modorenai
เราสองคนกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว


音も　色も　温度も
oto mo iro mo on'do mo
ทั้งเสียง ทั้งสีสัน ทั้งอุณหภูมิ
半分になった　この部屋
han'bun ni natta ko'no heya
ทั้งห้องนี้ที่แยกออกเป็นสองส่วน
今日も散らかしては
kyou mo chirakashite wa
ที่ต้องทิ้งแม้แต่วันนี้ไป
揺れ　疲れ　眠る
yure tsukare nemuru
ฉันโซเซ เหนื่อยล้า หมดแรง



「上手に騙してね
"jouzu ni damashite ne
คำพูดของเธอที่ว่า
嘘は嫌いで好き」
uso wa kiraide suki"
"หลอกเก่งใช่มั้ยล่ะ
君の言葉
kimi no kotoba
ถึงจะเกลียดการโกหก แต่ก็ชอบเหมือนกัน"

今頃になって気持ちは痛いほど
imakoro ni natte kimochi wa itai hodo
ไม่เคยเจ็บปวดกับความรู้สึกที่มีมากเท่าตอนนี้มาก่อน
だから　僕ら　さよなら
dakara boku-ra sayo'nara
ดังนั้น เราจึงต้องจากกันไป


いつかまたねと　手を振り合ったけど
itsuka mata ne to te wo furi'atta kedo
ถึงเธอจะบอกว่าแล้วเจอกันอีก ถึงเราจะได้จับมือกัน
もう会うことは無いのでしょう
mou au koto wa nai no deshou
แต่คงไม่ได้พบกันอีกแล้วใช่ไหม
最後の嘘は　優しい嘘でした
saigo no uso wa yasashii uso deshita
คำโกหกครั้งสุดท้าย เป็นคำโกหกที่แสนหวานหู
忘れない
wasure'nai
ฉันจะไม่มีวันลืมเลย


あの日見た空　茜色の空を
ano hi mita sora akane-iro no sora wo
ท้องฟ้าที่เห็นในวันนั้น ท้องฟ้าสีส้มอมแดงนั่น
ねえ　いつか思い出すでしょう
nee itsuka omoi-dasu deshou
นี่ สักวันเธอคงจะนึกออกใช่ไหม
果たせなかった　約束を抱いて
hatase'nakatta yakusoku wo idaite
เก็บคำสัญญาที่ไม่มีวันสมหวังไว้ในอ้อมแขน
二人　歩き出す
futari aruki dasu
แล้วสองเรา จะก้าวเดินไป

Credit : http://gin-no-ishi.exteen.com/

[Pr3D:the END] เมื่อความขี้เกียจมาเยือน

หลังจากคราวที่แล้ว

ก็ทำคนเส็ดไปคน

ก็เกิดความขี้เกียจเลยรวมงานส่งซะเลย

หวังว่าท่านอาจารย์คนไม่ตีหัวนะ

--------------------------------------------------------

ตอนนี้ดันมาติดเพลงของเจ๊ Ayaka ซะงั้น

เค้าประกาศหลุดยาวไปตอนปลายปีซะนี่

[13.01.2010] MTV Unplugged 2009 ayaka

คอนเสิร์ทสุดท้ายของเจ๊แกอยากได้เว่อร์

สั่งทางเน็ตไปแระ


เมื่อไหร่......ดิชั้นจะได้มา

--------------------------------------------------------