วันพฤหัสบดีที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

君がいるから (Kimi ga iru kara - เพราะมีเธอ) [Final Fantasy XIII Theme Song]

ชื่อเพลง: 君がいるから (Kimi ga iru kara - เพราะมีเธอ) [Final Fantasy XIII Theme Song]
ศิลปิน: 菅原紗由理 (Sugawara Sayuri)
อัลบั้ม: 君がいるから (Kimi ga iru kara)
-------------------------------------------------------

「泣いたっていいんだよ」 君が不意にそう言ってくれたから
"naita tte iin da yo" kimi ga fui ni sou itte kureta kara
อยู่ๆ เธอก็พูดออกมาว่า "อยากร้องไห้ ก็ร้องออกมาเถอะ"

なんだか嬉しくて 涙じゃなく笑顔がこぼれた
nandaka ureshikute namida jyanaku egao ga koboreta
คำพูดของเธอนั้นทำให้ชั้นกลับดีใจ ชั้นเลยยิ้มออกมา...แทนที่จะร้องไห้

不器用すぎる言葉で 君を傷つけてしまった
bukiyou sugiru kotoba de kimi wo kizu tsukete shimatta
แม้ว่าคำที่ออกมาจากปากของชั้นนั้นทำร้ายเธอ

それでも離れたりしないで 今もこうして支えになってくれてるんだ
soredemo hanaretari shinai de ima mo koushite sasae ni natte kureterun da
เธอก็ยังไม่จากชั้นไป ยังอยู่เคียงข้างชั้นจนถึงเวลานี้

きっと…
kitto...
ตลอดมา…


叶えたい願い 叶えたい夢
kanaetai negai kanaetai yume

ชั้นอยากให้ความหวังและความฝันของชั้นเป็นจริง

届けたい想いすべて
todoketai omoi subete
อยากส่งให้ความรู้สึกทั้งหมดที่มีไปที่เธอ

信じ続けることが奇跡を呼んで
shinjitsudukeru koto ga kiseki wo yonde

ขอให้เชื่อมั่นในปาฏิหาร์ยไว้... สักวันมันจะต้องเกิดขึ้น

未来に繋がって行くよ
mirai ni tsunagatte yuku yo
แล้วอนาคตของเราก็จะมาบรรจบกัน

ずっと ねぇずっと 見守っていて欲しい
zutto ne zutto mimamotte ite hoshii
ชั้นอยากให้เฝ้ามองชั้นจากนี้และตลอดไป...

Dear my friend


「君なら大丈夫だよ」 別れ際にそう言ってくれたから
"kimi nara daijoubu da yo" wakare kiwa ni sou itte kureta kara
ถ้าเป็นเธอล่ะก็ต้องทำได้แน่ … เธอพูดก่อนจะจากไป

感じてた孤独が その一言で綺麗に無くなった
kanjite ta kodoku ga sono hitokoto de kirei ni nakunatta

คำพูดของเธอนั้นทำให้ชั้นอุ่นใจ แม้ว่าชั้นจะต้องอยู่คนเดียวก็ตาม

新しい扉を開く それは誰でも恐くて不安だらけだけど
atarashii tobira wo hiraku sore ha dare demo kowakute fuan darake dakedo
การก้าวผ่านประตูบานใหม่ ที่ไม่เคยเจอมาก่อน ไม่ว่าใครก็ต้องกลัวกันทั้งนั้น


背中を押してくれた君を 思い出せば力が溢れてくるからね
senaka wo oshite kureta kimi wo omoidaseba chikara ga afurete kuru kara ne
แต่พอชั้นนึกถึงเธอ ก็รู้สึกเหมือนมีพลังอันเปลี่ยมล้นหลั่งไหลเข้ามาที่ตัวชั้น

素直な気持ち 譲れないもの
sunaona kimochi yuzurenai mono
ชั้นไม่มีวันลืมความรู้สึก...

正直な言葉すべて
shoujikina kotoba subete
และถ้อยคำอันซื่อตรงทั้งหมดของชั้น


声にして伝えることが出来たなら
koe ni shite tsutaeru koto ga dekita nara
และถ้าชั้นสามารถเอ่ยออกไปได้ทั้งหมดล่ะก็

未来は広がってゆくよ
mirai ha hirogatte yuku yo
อนาคตจะต้องสดใสกว่าเดิมแน่นอน

いつも そういつも 心に君が居るから
itusmo sou itsumo kokoro ni kimi ga iru kara
ใช่แล้ว … ก็เพราะว่าเธอนั้นอยู่ในใจของชั้นอยู่เสมอมา...

Dear my friend

// 間奏 - kansou - ท่อนบรรเลง //

立ち止まっても忘れそうになっても
tachitomatte mo wasuresou ni natte mo
แม้ว่าชั้นจะต้องหยุดเดิน แม้ว่าชั้นจะจะลืมเลือนบางสิ่งไป


何度も何度でも前を向いて行くと誓うよ
nando mo nando mo mae wo muite yuku to chikau yo
ไม่ว่าจะกี่ครั้งๆ ก็ตาม ชั้นสาบานว่า ชั้นจะเดินต่อไปข้างหน้า


見上げる空 光が差し込んでいる
miageta sora hikari ga sashikonde iru
เมื่อชั้นมองบนฟ้า มองแสงที่สาดส่องลงมา...

君にまた会える日まで (Ah...)
kimi ni mata aeru hi made (Ah...)
…จนกว่าจะได้พบกับเธออีกครั้ง... (ฮ้า...)

素直な気持ち 譲れないもの
sunaona kimochi yuzurenai mono
ชั้นไม่มีวันลืมความรู้สึก...


正直な言葉すべて
shoujikina kotoba subete
และถ้อยคำอันซื่อตรงของชั้นทั้งหมด


声にして伝えることが出来たなら
koe ni shite tsutaeru koto ga dekita nara
และถ้าชั้นสามารถเอ่ยออกไปได้ทั้งหมดล่ะก็... 


未来は広がってゆくよ
mirai ha hirogatte yuku yo
อนาคตจะต้องสดใสกว่าเดิมแน่นอน

願い 叶えたい夢
negai kanaetai yume
ขอ… ชั้นขอให้ความฝันของชั้นเป็นจริงด้วยเถอะ

とどけたい想いすべて
todoketai omoi subete
อยากส่งให้ความรู้สึกทั้งหมดนี้ไปที่เธอ

信じ続けることが奇跡を呼んで
shinjitsudukeru koto ga kiseki wo yonde

ขอให้เชื่อมั่นในปาฏิหาร์ยไว้... สักวันมันจะต้องเกิดขึ้น

未来に繋がって行くよ
mirai ni tsunagatte yuku yo
แล้วอนาคตของเราก็จะมาบรรจบกัน

ずっと ずっと 見守っていて欲しい
zutto zutto mimamotte ite hoshii

ชั้นอยากให้เฝ้ามองและปกป้องชั้นจากนี้และตลอดไป...

Dear my friend


credit : http://yak1zoba.exteen.com



วันอังคารที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

[Special Chapter] สั่งลา

แสงสว่างและความมืดหมุนเวียนเปลี่ยนไป
ราวกับเล่นซ่อนหาอย่างไม่รู้จบ

สุดสายตาของเธอกับฉัน
เส้นที่ลากผ่านนั้นแยกเราทั้งสองออกจากกัน

ตาที่เปรอะเปื้อนไปด้วย Eye liner นั้นได้ปล่อยให้น้ำตาสีดำพรั่งพรูออกมา
แสงสว่างที่สะท้อนในแววตา เป็นบันไดทอดยาวไปสู่ฟากฟ้า

แสงจันทร์ชโลมใจ นิ้วที่เกี่ยวกระหวัดคลายออก
คำว่าชั่วนิรันดร์ยังมีวันจางหาย ฉันอยากจะหยุดเวลานี้ไว้

ชั่วขณะกึ่งหลับกึ่งตื่น ความฝันและห้วงคำนึงถูกวาดขี้น
ลานเต้นรำของเรานั้น ดวงจันทร์ที่ลอยเด่นดุจดังบอลกระจก

ได้โปรดเถอะ แม้ว่าจะไม่ใช้ดวงดาวก็ตาม ขอให้คำอธิษฐานส่งไปถึงเธอที
หากต่างคนต่างต้องอยู่เพียงลำพังอย่างนี้ เราคงไม่มีวันได้พบกัน

ในกระจกคือสายฝนละอองดาวยังคงวนเวียนจากฤดูสู่อีกฤดู
อีกไม่นาน แสงสว่างจะพาดผ่านอดีตไปสู่วันใหม่
ฉะนั้น ตอนนี้ก็ลาก่อนนะ.

ถ้อยคำที่ถูกเอ่ยอย่างขาดห้วงด้วยความเศร้าที่มีมาเนิ่นนาน ชื่อของเธอล่องลอยไปในอากาศ
และชั้นก็ยังคงเพรียกหา ชั่วขณะนี้จะผ่านไปด้วยปีกอันแปดเปื้อนภายใต้ฟ้าหม่น

ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว น้ำตาแห้งเหือดแต่บทเพลงยังคงเปียกปอน
มันจะยังคงบรรเลงต่อไปได้รึเปล่า? ถึงตอนนั้นฉันอยากให้เธออยู่เคียงข้าง

ต่อให้แสงจันทร์ลาลับไป มันก็จะยังคงอยู่ที่เดิมเสมอ
ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลง บทสุดท้ายของความฝันยังคงส่องสว่างไปที่เธอ

เธอและชั้นดุจดั่งเบื้องหน้ากับเบื้องหลัง
แต่ถ้าเธออยากให้ชั้นอยู่ ชั้นก็จะอยู่

ในตอนนี้ มีแมวเร่ร่อนบางตัวบาดเจ็บและมองไปยังดวงจันทร์นั้น...เช่นเดียวกับชั้น




inspi' by Mirror Ball - Alice Nine
thx 2 Alice Nine FC
Adapt บางส่วน by 「!nSpi'_3」¹³


---------------------------------------------------------------
[สั่งลา]


ชั้นเป็นบ้าอะไร น้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสีดำ เหมือนกับในเพลง


ในหลายค่ำคืนที่ผ่านมา ในความเงียบสงัด มีตัวชั้นที่ไม่เข้าใจอะไรเลยนั่งอยุ่

พร้อมหยดน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

ชั้นกำลังจะหนีปัญหา ซึ่งการหนีปัญหาครั้งนี้แม้แต่ตัวชั้นเองก็ว่างี่เง่า

ทั้งที่แค่พูดออกไป ชั้นก็จะสบายใจแล้ว ไม่ว่าผลออกมาอย่างไรก็ตาม

แต่ชั้นกลับไม่พูด


และสิ่งที่เห็นในวันนี้ คือ ความเจ็บปวดที่ได้เกิดขึ้น

สุดท้ายมันก็ได้กัดกินไปแล้วทั้งหัวใจและความสุขของชั้น

ชั้นอาจจะเลือกที่จะจากไป ชั้นคงต้องทิ้งความฝันของชั้นอีกครั้ง

อาจต้องเริ่มต้นใหม่กับสิ่งที่ไม่ได้รักเท่าที่ตอนนี้ทำอยู่


ชั้นนั่งอ่านนิยายรักหวานแหววที่ไม่คิดจะอ่าน ที่ยืมมาจากเพื่อน

แต่กลับนั่งร้องไห้ออกมาแบบไร้สาเหตุ

ที่ชั้นอ่านไปไม่เข้าหัวเลย กลับมีความคิดวุ่นวายบีบให้น้ำตาไหลออกมา


แต่ถึงแม้ว่าจะพูดออกมา แต่สิ่งที่อยากได้ยินมันคงไม่มีอีกแล้ว


เวลามันหมุนผ่านไป ถ้าชั้นเลือกย้อนได้ มันก็คงจะดี

วันเสาร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

[Special Chapter] ทางเลือก

เธอเพิ่มความเย็นให้เกิดขึ้นในใจชั้น

ชั้นเย็นชามากขึ้น

เธอเพิ่มความร้อนให้เกิดขึ้นในใจชั้น

ชั้นกราดเกรี้ยวมากขึ้น

------------------------------------------

เธอ กำลังจะเปลี่ยนชั้นเป็นปีศาจ

ที่อาจจะไร้หัวใจ

หรือเปลี่ยนเป็น ผู้พ่ายแพ้ที่ใจแตกสลาย

------------------------------------------

ถ้าชั้นเป็นปีศาจ เธออาจจะจำชั้นไม่ได้

แม้แต่ตัวตนคนเดิมของชั้น หรือรอยยิ้มของชั้น

ชั้นคงจะทำร้ายเธอทุกวิถีทางที่ชั้นทำได้

ดึงเอาความสุขออกไปเท่าที่จะทำได้


แต่ชั้นไม่อยากเป็นคนเช่นนั้น ชั้นไม่อยากทำร้ายใคร

------------------------------------------

ถ้าชั้นเป็นผู้พ่ายแพ้

เธอจะไม่ได้เห็นชั้นอีก แม้แต่รอยยิ้ม

ชั้นจะก้าวออกไปจากชีวิตเธอ

ให้เธอใช้ชีวิตอย่างที่เคย

สิ่งที่ชั้นจะเอาไปด้วยคือ ความทรงจำ


เริ่มต้นใหม่ในที่ไกลๆ
------------------------------------------




แต่สิ่งที่ชั้นอยากเป็น




คือ อยู่ที่นี่กับเธอ


อยากให้ทุกอย่างเป็นอย่างเดิม


------------------------------------------

เธอทำให้ชั้นโกรธ แต่เธอก็ทำให้ชั้นยิ้ม

เธอทำให้ชั้นร้องไห้ แต่เธอก็ทำให้ชั้นหัวเราะ


เธอเป็นคนที่เข้ามา และชั้นก็กำลังจะจากไป

------------------------------------------

[SOHU27:3 Chapter + Special Chapter]

[Chapter 1: Busy Evening]

ลมจากเครื่องปรับอากาศพัดโชยมาเย็น พลางส่งเสียงอื่อตามปกติ

ชั้นลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย บ่ายสองแล้ว

ชั้นนั่งเขียนสรุปไปได้ครึ่งบท

----------------------------------------------

เอ็มเอสเอนที่ชั้นรอตะนาน ก็ติดซะที

แหมก็นะ เนตชาวบ้านนิ

เสียงทักแรกดังขึ้นอย่างชัดเจน

พร้อมกับข้อความว่า "ทำไมไม่เปิดเครื่อง"

ตารีตาเหลือกไปเปิดเลย

ข้อความเข้าเกือบสิบข้อความได้

แจ้งสายไม่ได้รับยี่สิบกว่าสาย จากเพื่อนสามคน

----------------------------------------------

ต้องไล่โทรเลยทีนี้ พอจะตั้งสมาธิเขียนอีกที

เจ๊เค้าก็โทรมาตามประสากระแสการเมือง

เลยต้องโทรไปหาเพื่อนกระแสอีกคน

ระหว่างนั้นเพื่อนที่ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรก็โทรมา

พร้อมด้วยเพื่อนที่คุยกันทางเอ็มบ่อยๆก็โทรซ้อนเข้ามา

ขอถอนใจเป็นอีสาน "ฮ่วย~~เหนื่อยหลาย"

----------------------------------------------

[Chapter 2 : ว่าด้วยโยเกิร์ตและบทสรุป]

อืม อีกวันก็ผ่านไป

ข้าวเช้ามือแรกของวันคือ ยำลูกชิ้นกับเป๊ปซี่ (ได้ข่าวว่าน่าจะเป็นมื้อเที่ยงนะ)

(ส่วนมื้อดึก ที่จิงๆน่าเรียกมื้อเช้า เป็น น้ำผักแบบเข้มข้น)

ไปนั่งทำที่เดอะมอลล์

สรุปได้สองบทเอง

เลยไปนั่งกินร้าน umm....Milk ที่เปิดใหม่(ของฟาร์มโชคชัย)

โยเกิร์ตจากนมสดแท้ๆรสชาติสะใจมากกก

แต่กลับมาเล่นแทบวิ่งเข้าห้องน้ำไม่ทันเลยทีเดียว

ตอนดึกก้อสรุป หมดบทที่รับผิดชอบมา มาฟิตอีตอนดึกนี่เอง

----------------------------------------------

[Chapter 3 : KNOCK KNOCK]

อาการแรกที่เกิดตอนตื่นคือ ปวดมือขวา ไล่ไปถึงกลางหลังเลย

แล้วข้อมือก็มีเสียงกระดูกลั่นดังขึ้น

(ซึ่งปกติที่ขาดังเพราะกรรมพันธุ์อยู่แล้ว ตอนนี้ได้ข้อมือมาเพิ่มอีกอย่าง)

กินยาเข้าไปแปบนึง

โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เพื่อนสาว(ญ แท้)เจ้าเก่าคนเดิม ก็โทรมาเม้าส์แตก

หลังจากนั้น เพื่อนที่ช่วยทำสรุปก็โทรมาถาม

เราก็เลยเสนอช่วยอีกสองบท

ไม่เจียมเลยเนอะ

แต่ก็ทำเสร็จหมดสองบทอ่านะ

พร้อมกลับรื้อของเก่าขึ้นมาทำเพิ่มซะงั้น

----------------------------------------------
[Chapter 4 : Meeting]

วันนี้ก็ได้วาร์ปร่าง ไปที่หอชาวบ้านอีกตามเคย

เพื่อสรุปสองบทสุดท้าย

พร้อมกับ scan

กว่าจะได้กลับบ้านก้เหนื่อยใช่ย่อย

----------------------------------------------

[Special Chapter : up2U]


พวกเธอคงไม่รู้หรอก เบื้องหน้าชั้นมีทางแยกอยู่

สิ่งที่ชั้นต้องเลือกเดิน

ณ ตรงนั้นมีพวกเธอยืนอยู่ ใบหน้าซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากหลากสีสัน

พลางชี้ชวนไปทั้งทางขวาและบอกว่าจะเดินไปด้วยกัน
บางคนชี้ชวนกันไปทางซ้าย เส้นทางที่ต้องเดินคนเดียว

พวกเธอคงไม่รู้ว่า เวลาเริ่มก้าวเข้ามาแล้ว

ชั้นเหลือเวลาไม่มากนักกับการตัดสินใจนี้

ความบ้าคลั่ง หวาดระแวง ระวัง และเสียใจ

ค่อยๆกัดกินไปทีละเล็กละน้อย

ตัวตนที่ชั้นเคยเป็นเริ่มสูญสลาย



สุดท้าย มันก็ขึ้นอยู่กับพวกเธอนะ

เวลาช่วงสุดท้ายนี่ ชั้นให้พวกเธอเป็นคนชี้ทาง

----------------------------------------------

เธอคงไม่รู้หรอกใต้หน้ากากของชั้นตอนนี้มีอะไร
ชั้นเป็นผู้เผลอใส่หน้ากากต้องสาปไปแล้ว

อยากจะถอดหน้ากาก แล้วเข้าไปหาเธออีกครั้ง

ใต้หน้ากากนั้น คือ

น้ำตาที่ชั้นซ่อนไว้ไม่ให้ใครเห็น
กับรอยยิ้มที่ชั้นอยากคืนให้เธอ

แต่ตอนนี้ไม่แน่สิ่งที่อาจทำให้ชั้นเลือกเส้นทางได้

คือ รอยยิ้มของเธอ

ชั้นอยากเห็นรอยยิ้มของเธอที่มีให้ชั้นมันยังอยู่ล่ะก็
และถ้าแม้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว

ชั้นคงจะได้คำตอบไม่ว่า นัยน์ตาและรอยยิ้มของเธอเป็นเช่นไร