[18th] ถึงความว่างเปล่าสีขาว อีกครั้ง

ความว่างเปล่าสีขาว

ชั้นกลับมายืนริมทะเลสาบแห่งนี้อีกครั้ง

สายตาชั้นมองทอดไปยัง แสงที่เปล่งประกายระยิบระยับสวยงามเหนือผิวน้ำนั้น

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

มันเป็นเวลานานแล้วสินะ ที่ชั้นไม่ได้เขียนถึงเธอ

ตอนนี้เธอก็ได้จากชั้นไปแล้ว ชั้นสามารถยืนได้ด้วยตัวเองแล้ว

และหน้าหนาวก็ได้จากชั้นไปเช่นกัน

สิ่งที่อยู่ตอนนี้คือ ฤดูร้อนที่ชั้นถวิลหามาแสนนาน

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

เธอคงจำได้ว่า ครั้งแรกที่เราเจอกัน

คือ ค่ำคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เธอเดินมาหาชั้นอย่างช้าๆ



พายุในตอนนั้น  เป็นพายุที่เกรี้ยวกราด ไปด้วยอารมณ์ของชั้น

พายุที่เกิดจากชั้นเพียงคนเดียว

พายุแห่งความไม่ยอมรับ

ความจริงที่วางอยู่ตรงหน้า

ความจริงที่ไม่อยากได้ยิน



พายุนั้นไม่ได้ทำร้ายใครเลยนอกจากตัวชั้นเอง

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ความว่างเปล่าสีขาว


และชั้นก็ยังหวังว่าเธอจะยังคงจำการเจอกันครั้งสุดท้ายของเราได้เช่นกัน


มันเป็นวันที่ผืนน้ำสงบนิ่ง เหมือนวันนี้


ต่างแต่เพียงทุกที่ปกคลุมไปด้วยหิมะสีเดียวกับเธอ



ความเย็นชาแพร่ไปทั่วทั้งบริเวณ


และเกาะกุมจิตใจชั้น ไม่ให้รู้สึกอะไรอีกต่อไป


ไม่มีใครสามารถเข้าถึง และชั้นก็เดินต่อไป

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

จนถึงไม่นานมานี้


วันที่แสงแดดแผดเผาน้ำตาไปจนสิ้น


ลมพัดโชยมาอ่อนๆ





ความรู้สึกกลับมาอีกครั้ง


สิ่งที่ชั้นไม่เคยคิดว่าจะมีมันได้อีก


ได้กลับมาหาชั้น

----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ชั้นได้ยืนกับคนที่ชั้นรักและรักชั้น

----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ถึงตอนนี้



ชั้นไม่เคยคิดอยากย้อนไปแก้ไขในสิ่งที่ตนเคยทำ


แต่ได้แต่หวังว่า คงไม่มีใครเป็นเหมือนชั้นในตอนนั้น


ไม่มีใครปล่อยให้ความคิดของเรามาทำร้ายตัวเอง

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

หน้าหนาวได้ผ่านไปแล้ว เฉกเช่นอดีตที่ได้ผ่านไปตลอดกาล