วันพฤหัสบดีที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2555

[19th] ลืม




กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีเด็กสาวคนหนึ่ง เธอมีชีวิตอยู่กับความมืดทั้งปวง
ความรักของเธอได้ถูกใครคนหนึ่งดึงออกไปจากเธอเมื่อนานแสนนาน

เธอใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความมืดต่อไป โดยไม่สนใจสิ่งใด
ท่ามกลางความมืดนั้น มีหลายคนได้เข้ามาและจากไป
เธอได้ทั้งพูดคุย หัวเราะ และร้องไห้ไปกับคนเหล่านั้น

จนกระทั่งวันหนึ่ง มีเด็กชาย คนหนึ่ง
เขามาพร้อมดอกไม้ดอกหนึ่ง
เธอรับมา แล้วดูแลอย่างดี

ดอกไม้ เติบโตอย่างดี พร้อมมีแสงสว่างเล็กๆส่องประกายออกจากมัน

เมื่อเวลาผ่านไป
เด็กชายเอ่ยปากชวนเธอออกจากความมืด
เพียงแต่ เธออยู่ในนั้นมานานเกินไป
เธอจึง บอกให้เขารอเวลา
ให้เธอพร้อมที่จะออกไป

แต่เด็กชายกลับเลือกเดินหันหลัง
และจากไป แล้วส่งดอกไม้อีกดอกให้เด็กสาวอีกคน

เด็กสาวจึงเลิกที่จะดูแลดอกไม้ที่เธอได้รับมา
แสงสว่างจากดอกเล็กๆของมันนั้นค่อยๆหายไป
จนแทบจะดับแสง

เด็กชายได้เดินกลับมา
เด็กชายเห็นดอกไม้ที่หรี่แสงลงไป
พร้อมกระถางที่แตกร้าว
และเด็กสาวที่หันหลังให้แสงสว่าง

เด็กชายได้แต่ก้มหน้าเดินจากไป
แล้ววันต่อมา เด็กชายก็ได้กลับมาดูแล ดอกไม้ที่เขาได้ให้เด็กสาวไป
เขาทำเช่นนี้ ในทุกๆวัน
แม้ว่า เด็กสาว ไม่คิดแม้แต่จะหันมามอง
จนกระทั่ง ดอกไม้กลับมางดงาม และเปล่งแสงอีกครั้ง

เด็กสาวเริ่มสังเกตเห็นถึงแสงสว่าง
ที่ค่อยๆสว่างขึ้นเรื่อยๆจากรอบตัว
กว่าเธอจะรู้ตัว
เธอได้อยู่ท่ามกลางแสงสว่างจากดอกไม้ที่เด็กชายกลับมาดูแล

เธอหันมามองเด็กชายคนนั้น
เด็กชายคนนั้นจับมือของเธอ
ทำให้ไม่เพียงแต่บริเวณรอบๆดอกไม้นั้นเปล่งประกาย
แต่เป็นทั่วทั้งหมด โลกทั้งใบส่องสว่าง

เธอและเขาหัวเราะไปด้วยกัน

จนกระทั่งวันหนึ่งเด็กชายค่อยๆ เลิกดูแลดอกไม้ดอกนั้น
เด็กชายเดินเล่นไกลออกไปจากเดิมทุกที
เด็กหญิงจึงกลายเป็นคนดูแลดอกไม้ดอกนั้น ไปโดยไม่รู้ตัว
แต่เธอไม่ได้ดูแลมันนานแสนนาน
จึงลืมเลือนวิธีดูแลไป

คนหนึ่งลืมที่จะใส่ใจ
อีกคนหนึ่งลืมวิธีที่จะดูแล

ดอกไม้จึงค่อยๆเหี่ยวลงอย่างช้าๆ

จนวันหนึ่ง ที่เด็กชายกลับมาบ้าน
และเด็กสาวที่คอยดูแลพบว่า
ดอกไม้นั้นได้ตายไปแล้ว

ความมืดได้กลับมาอีกครั้ง


Adapted from my true story