ความว่างเปล่าสีขาว
เธอยังจำได้ไหม
เรื่องราวที่เราผ่านมาด้วยกัน
--------------------
นานมาแล้ว ที่ชั้นเริ่มออกเดินทางเพื่อค้นหาคำตอบ
ผ่านทั้งความหนาวเหน็บในเดือนเมษา
และความร้อนลนในเดือนมกรา
เดินฝ่าพายุท่ามกลางเดือนธันวา
ร้องไห้กับสายฝนในเดือนมิถุนายน
ความว่างเปล่าสีขาว
ทุกๆครั้งที่ชั้นพบเจอเรื่องราวเหล่านั้น
มันทำให้ชั้นสนิทกับเธอมากขึ้น
--------------------
แต่เมื่อปลายปีที่ผ่านมา
เธอกลับหายไป
--------------------
และในตอนนี้เมื่อหิมะตกโปรยปราย ในเดือนกุมภา
เธอได้กลับมาหาชั้นอีกครั้ง
ความว่างเปล่าสีขาว
เธอรู้มั้ย ชั้นเคยมีแต่เสียใจที่เธอมา
แต่ตอนนี้ชั้นจะไม่มีคำว่า เสียใจ อีกต่อไป
ชั้นจะยินดีต้อนรับการกลับมาของเธอ
ด้วยความเต็มใจ
เพราะชั้นพร้อมจะก้าวเดินไปกับเธอ
จนกว่าเธอจะถึงจุดหมาย ที่เธอจะจากชั้นไป
และชั้นก้าวเดินต่อไปได้โดยไม่ย่อท้อต่อสิ่งใดอีกต่อไป
ขอให้หิมะในวันนี้ เติมเต็มทุกความว่างเปล่า ถมทิ้งทุกความเสียใจ
และให้ทุกย่างก้าวของชั้นหนักแน่น
ให้พร้อมที่จะก้าวต่อไปยังปลายทางของชั้นเอง
--------------------
ที่ๆซักวัน หน้าร้อน ที่สายลมพัดโชย
และใบหญ้าพริ้วไหวนั้น
กลับมาหาชั้นอีกครั้งหนึ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น