------------------------------------------
เมื่อวาน ตื่นมาตอนเที่ยงแบบเต็มอิ่ม
(หลังจากมันท้องเสียตอนเจ็ดโมงไปยกนึง)
ก็มาเปิดคอม ออนเอ็ม แลบอร์ดนิดนึงส์ ตามวิถีชีวิตวงจรอุบาทว์มัน
นั่งออนเอ็มหลั่นล้ากะเพื่อนเก่า + เพื่อนที่มอแปบนึง
วิญญาณอะไรบางอย่างก็เข้าสิงมัน บอกให้มันไปเดอะมอลล์
มันเลยตะโกนจากชั้นสองลงมา "ม้า เด๋วไปเดอะมอลล์นะเอารายเป่า?"
ม้า : "นัดใครไว้หรอ?"
ป๊า : "มีตังค์เป่า ลูก?"
คำตอบของคำถามแรกคือ เป่า คำตอบของคำถามที่สอง คือ มี (เหลือจากงบประมาณงานหนังสือนั่นแหละ)
(งานหนังสือที่ผ่านมา ก็ได้ XNA3.0 มาเล่มนึง + C# + หนังสือเฮียวิชัยมาสองเล่ม หมดไปหลายอยู่แต่ก็คุ้ม )
เอาล่ะ ต่อๆๆ
วิญญาณก็เข้าสิงมันไปเดินเดอะมอลล์ ด้วยสภาพหน้านิ่งๆไม่ยิ้ม (งงตัวเองเหมือนกัน)
เดินร้านหนังสือจนครบทุกร้าน ได้หนังสือนิยายมาเล่มนึง (คนจีนแต่ง)
(ซึ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่า คือ มันอ่านจบสองรอบในวันเดียว ตัวอะไรเข้าสิงวะ)
(แต่ก็หนุกดีนะ พระเอกเท่ห์ >_<)
อืม ลืมบอกหนังสือชื่อ Kill no more
หลังจากนั้นกระเพาะเรียกร้อง เลยเลี้ยวเข้า ฮะจิบังราเมน
พร้อมสั่งเมนูเดิมตามสไตล์
"เรเมน กับ ชาเขียวแก้วนึงค่ะ"
**เรเมน = บะหมี่เย็นทรงเครื่อง ร้อนๆอย่างนี้มันต้องบะหมี่เย็นจิ **
ระหว่างนั่งไป คว้าหนังสือขึ้นมาอ่านไป รอไป
เกิดอาการเมื่อยคอไป หันไปสบตากับโต๊ะข้างๆ
ก็เลยยิ้มๆ(พอเป็นประเพณี)แล้วก้อก้มหน้าอ่านต่อ (วันนี้กรุได้ยิ้มซะที)
พอเหลือบตาดู อีโต๊ะข้างๆ ดันจ้องจังง
เลยรีบอ่าน รีบกิน แล้วเผ่นครับ
หลังจากนั้น มันก็วาร์ป ไปน้อมจิตต์
ได้ต่างหูมาสองคู่ แบบห่วงสีดำคู่นึง แบบแป้นฝังพลอยดำ คู่นึง
เดินไปอีกแปบ ก็ไปสบตากับ
เสื้อคลุมสีดำตัวยาว อ่ะ ใช่เลย
เลยไปสอยมาอีกตัว (หมดไปหลายร้อยแล้ววันนี้)
กะลังจะเดินไปซื้อเมนูที่ท่านแม่สั่งมา
โชคดี นึกออกที่ปากประตูพอดี
เลยเดินย้อนไปซื้อ เจลล้างหน้าทันพอดี เฮ้อ
สุดท้ายก็กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ
(แล้วมารื้อของดูทำไมมันมีแต่ของดำ เสื้อก็ดำ ต่างหูก็ดำ ปกนิยายยังดำ =_=)
------------------------------------------
วันนี้ มันก็ตื่นมาเหมือนเมื่อวานแหละ มึนๆอึนๆ และแน่นอนไม่ใช่ก่อนเที่ยงแน่นอน
แล้วชีวิตมันก็เข้าสู่วงจรอุบาทว์อีกครั้ง
เปิดคอม ออนเอ็ม
แอ๊ด..ประตูเปิด แม่ของช้าน เดินเข้ามาบอก "อ่ะ คุณกนกวรรณได้แระ"
พร้อมยื่นพัสดุมาให้
มันยิ้มออกทันที พร้อมแกะพัสดุออก พร้อมแผ่นคอนเสิร์ทสองแผ่นก็หลุดออกมา ^^
** ไม่ได้ชื่อ กนกวรรณ หรอกนะ ลืมให้ชื่อที่ร้านเค้าไป เค้าเลยเมคชื่อนี้มาให้ **
ก็เลยรีบคว้าแผ่น DVD "Ayaka MTV unplugged" เข้าเครื่องอย่างรวดเร็ว
("เย้...........ได้ดูแล้วโว้ยยย!!!")
เพลงเพราะมากกกกกก.....
อีกอย่างนี่อาจจะเป็นคอนเสิร์ทสุดท้ายเจ๊แกด้วยอ่ะ
เพราะเจ๊แกเป็นไทรอยด์เลย ประกาศพักยาว T^T
แต่คอนนี้สุดยอดจิง คนร้องจะร้องไห้อ่ะ(รู้สึกได้) แต่คนฟังร้องเลย มันก็จะร้อง
(แล้วมันไปเกี่ยวรายกะเค้าเนี่ย ได้ข่าวมันนั่งอยู่บ้านดูนะ)
อีกแผ่นนึงที่เค้าส่งมา Mai Kuraki รึเปล่า พิมพ์ไม่ถูก (เค้าแถมมา 555+)
ดูแล้ว เหมือน Britney เวอร์ชั่นญี่ปุ่นยังไงหยั่งงั้น
แค่นี่แหละ เด๋วไปนั่งอ่าน Do not Disturb ของวิชัยอีกรอบดีกว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น