เรื่องบางเรื่อง
อาจสมควรรู้แค่ คนบางคน
เรื่องบางเรื่อง
ไม่ว่าใครก็รู้ได้
---------------------------------------
ในวันนี้ ชั้นเลือกที่จะเปิดใจ
ในส่วนที่ชั้นปิดไว้จนมิด ทั้งความรู้สึก ความทรงจำ
ชั้นได้เล่าให้ใครคนหนึ่งฟังไป
เธอคนนั้นเกิดอาการตกใจเล็กๆน้อยๆ
แต่ก็กระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือ
และอยากให้แสงส่องลงมาในส่วนมืดของชั้น
ชั้นยิ้มนิดนึง แม้เธอที่ปลายสายจะมองไม่เห็น
ชั้นดีใจนะ ที่ยังมีใครซักคนที่เป็นห่วงชั้น
สุดท้าย ถึงเธอจะยังไม่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้
และชั้นก็ไม่อยากให้เธอมี หรือเจอะเจอแบบชั้น
เธอแนะนำชั้นไป หาใคร
ที่ไว้ใจ และมีประสบการณ์
---------------------------------------
ก่อนหน้านี้ ก็มีใครซักคน เคยพูดลอยๆไว้
ว่าเรื่องแบบนี้เค้าไม่ทำกันหรอก
ชั้นน่าจะฟังไว้บ้างสินะ
เรื่องแบบนี้มันจะได้ไม่เกิดขึ้น
ชั้นจะได้ไม่ต้องลุ้นว่าตอนจบของเรื่องนี้มันจะเป็นอย่างไร
---------------------------------------
อีกคนหนึ่ง ซึ่งชั้นไม่เคยเล่าอะไรให้ฟัง
กลับเข้าใจชั้น ทำไมชั้นถึง....
ขอบคุณที่เข้าใจชั้น
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนชั้น^^
---------------------------------------
กับอีกคนที่ชั้นเคยเล่าเรื่องของตัวเอง ว่าเป็นเรื่องของคนอื่น
ตอนนั้นคนๆนั้นพูดว่า "เดินอยู่บนเส้นทางอันตราย"
พลางพูดประมานว่า
ถ้าเส้นด้ายนี้ขาดลงเมื่อไหร่....
นั่นแหละคือจุดเริ่มของโศกนาฎกรรม
ซึ่งตอนนี้ เรื่องนั้น คงเป็นเหมือนด้ายที่ถูกขึงจนตึง
ถ้าชั้นก้าวอีกก้าวเดียว มันอาจจะขาดสะบั้น หรือ ก้าวต่อไปได้
---------------------------------------
ตอนนี้ ความว่างเปล่า มันเกิดขึ้นตรงกลาง
มีความเงียบเป็นสิ่งที่คั่นขวาง
โดยมีชั้นเป็นคนเริ่ม โดยไม่เจตนา
ถ้าย้อนเวลาไปได้ ชั้นคงไม่ทำแบบนั้น
ชั้นขอโทษ
---------------------------------------
ระหว่างที่ชั้นกังวล
ชั้นนั่งแปลเพลง จนกระทั่งถึงเพลงนึง
Te wo tsunagou
ชั้นถึงกับร้องไห้ออกมา
ชั้นเคยคิดให้เรื่องมันจบไป
แต่สุดท้ายชั้นกลับ...
---------------------------------------
คงอาจมองชั้นว่าบ้า
อารมณ์แปรปรวน เอะอะ โวยวาย
แต่คงไม่รู้หรอก ว่าความรู้สึกของชั้นนั้นเป็นเช่นไร
โลกที่แตกร้าว
แต่มันก็เหมือนกับตอนนี้ ที่ชั้นไม่รู้ว่าอีกฟากของกำแพงนั้น มีอะไร
ชั้นอยากจะปีนข้ามไป แต่คิดว่าแค่จะหยิบบันไดขึ้นมา
มือชั้นก็สั่นแล้ว
แต่ชั้นมั่นใจว่า อีกฟากของกำแพงไม่ว่าจะมีอะไร ชั้นก็สามารถรับได้
---------------------------------------
PS. “想い”重なり花開く時
ชั้นอยากให้ “ความหวัง”ของชั้นเบ่งบาน
巨大な力が 生まれるから
และอยากให้ตัวชั้นนั้นเข้มแข็ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น