ราวกับเล่นซ่อนหาอย่างไม่รู้จบ
สุดสายตาของเธอกับฉัน
เส้นที่ลากผ่านนั้นแยกเราทั้งสองออกจากกัน
ตาที่เปรอะเปื้อนไปด้วย Eye liner นั้นได้ปล่อยให้น้ำตาสีดำพรั่งพรูออกมา
แสงสว่างที่สะท้อนในแววตา เป็นบันไดทอดยาวไปสู่ฟากฟ้า
แสงจันทร์ชโลมใจ นิ้วที่เกี่ยวกระหวัดคลายออก
คำว่าชั่วนิรันดร์ยังมีวันจางหาย ฉันอยากจะหยุดเวลานี้ไว้
ชั่วขณะกึ่งหลับกึ่งตื่น ความฝันและห้วงคำนึงถูกวาดขี้น
ลานเต้นรำของเรานั้น ดวงจันทร์ที่ลอยเด่นดุจดังบอลกระจก
ได้โปรดเถอะ แม้ว่าจะไม่ใช้ดวงดาวก็ตาม ขอให้คำอธิษฐานส่งไปถึงเธอที
หากต่างคนต่างต้องอยู่เพียงลำพังอย่างนี้ เราคงไม่มีวันได้พบกัน
ในกระจกคือสายฝนละอองดาวยังคงวนเวียนจากฤดูสู่อีกฤดู
อีกไม่นาน แสงสว่างจะพาดผ่านอดีตไปสู่วันใหม่
ฉะนั้น ตอนนี้ก็ลาก่อนนะ.
ถ้อยคำที่ถูกเอ่ยอย่างขาดห้วงด้วยความเศร้าที่มีมาเนิ่นนาน ชื่อของเธอล่องลอยไปในอากาศ
และชั้นก็ยังคงเพรียกหา ชั่วขณะนี้จะผ่านไปด้วยปีกอันแปดเปื้อนภายใต้ฟ้าหม่น
ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว น้ำตาแห้งเหือดแต่บทเพลงยังคงเปียกปอน
มันจะยังคงบรรเลงต่อไปได้รึเปล่า? ถึงตอนนั้นฉันอยากให้เธออยู่เคียงข้าง
ต่อให้แสงจันทร์ลาลับไป มันก็จะยังคงอยู่ที่เดิมเสมอ
ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลง บทสุดท้ายของความฝันยังคงส่องสว่างไปที่เธอ
เธอและชั้นดุจดั่งเบื้องหน้ากับเบื้องหลัง
แต่ถ้าเธออยากให้ชั้นอยู่ ชั้นก็จะอยู่
ในตอนนี้ มีแมวเร่ร่อนบางตัวบาดเจ็บและมองไปยังดวงจันทร์นั้น...เช่นเดียวกับชั้น
inspi' by Mirror Ball - Alice Nine
thx 2 Alice Nine FC
Adapt บางส่วน by 「!nSpi'_3」¹³
---------------------------------------------------------------
[สั่งลา]
ชั้นเป็นบ้าอะไร น้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสีดำ เหมือนกับในเพลง
ในหลายค่ำคืนที่ผ่านมา ในความเงียบสงัด มีตัวชั้นที่ไม่เข้าใจอะไรเลยนั่งอยุ่
พร้อมหยดน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ชั้นกำลังจะหนีปัญหา ซึ่งการหนีปัญหาครั้งนี้แม้แต่ตัวชั้นเองก็ว่างี่เง่า
ทั้งที่แค่พูดออกไป ชั้นก็จะสบายใจแล้ว ไม่ว่าผลออกมาอย่างไรก็ตาม
แต่ชั้นกลับไม่พูด
และสิ่งที่เห็นในวันนี้ คือ ความเจ็บปวดที่ได้เกิดขึ้น
สุดท้ายมันก็ได้กัดกินไปแล้วทั้งหัวใจและความสุขของชั้น
ชั้นอาจจะเลือกที่จะจากไป ชั้นคงต้องทิ้งความฝันของชั้นอีกครั้ง
อาจต้องเริ่มต้นใหม่กับสิ่งที่ไม่ได้รักเท่าที่ตอนนี้ทำอยู่
ชั้นนั่งอ่านนิยายรักหวานแหววที่ไม่คิดจะอ่าน ที่ยืมมาจากเพื่อน
แต่กลับนั่งร้องไห้ออกมาแบบไร้สาเหตุ
ที่ชั้นอ่านไปไม่เข้าหัวเลย กลับมีความคิดวุ่นวายบีบให้น้ำตาไหลออกมา
แต่ถึงแม้ว่าจะพูดออกมา แต่สิ่งที่อยากได้ยินมันคงไม่มีอีกแล้ว
เวลามันหมุนผ่านไป ถ้าชั้นเลือกย้อนได้ มันก็คงจะดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น