Iridescent - Linkin Park
When you were standing in the wake of devastation
เมื่อเธอยืนอยู่ท่ามกลางเศษซากแห่งการทำลายล้าง
When you were waiting on the edge of the unknown
เมื่อเธอต้องรอคอยซึ่งไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่
And with the cataclysm raining down
พร้อมกับความรุนแรงที่โหมกระหน่ำลงมา
Insides crying “Save me now”
ในใจเธอร่ำร้อง "ช่วยชั้นเถิด"
You were there, possibly alone
เธออยู่ตรงนั้น และอาจอยู่เพียงเดียวดาย
**Do you feel cold and lost in desperation?
รู้สึกหนาวเหน็บและจมอยู่กับความสิ้นหวังไหม?
You build up hope, but failure’s all you’ve known
เธอสร้างความหวังขึ้นมา แต่มันก็สูญสลายไป
Remember all the sadness and frustration
จำความเศร้าและความผิดหวังนั้นไว้
And let it go. Let it go**
แล้วปล่อยมันไป จงปล่อยมันไป
And in a burst of light that blinded every angel
ในแสงสว่างที่บดบังนัยน์ตาของทวยเทพนั้น
As if the sky had blown the heavens into stars
เหมือนกับว่า ท้องฟ้าได้พัดพาให้สวรรค์กลายเป็นเพียงดวงดาว
You felt the gravity of tempered grace
เธออาจรู้สึกถึงความดีงามทั้งหลาย
Falling into empty space
ตอนที่ร่วงหล่นสู่ความเวิ้งว้างว่างเปล่า
No one there to catch you in their arms
แต่กลับไม่มีใครรับเธอเอาไว้เลย
**Do you feel cold and lost in desperation?
รู้สึกหนาวเหน็บและจมอยู่กับความสิ้นหวังไหม?
You build up hope, but failure’s all you’ve known
เธอสร้างความหวังขึ้นมา แต่มันก็สูญสลายไป
Remember all the sadness and frustration
จำความเศร้าและความผิดหวังนั้นไว้
And let it go. Let it go**
แล้วปล่อยมันไป จงปล่อยมันไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น