1 ปี... 12 เดือน... 52 สัปดาห์... 365 วัน...
มันก็ได้ผ่านตัวชั้นไปอีกครั้ง ชั้นก็เลือกที่จะอยู่บ้านตามเคย
นั่ง countdown กับตัวเองอย่างเงียบๆ
ขณะที่ทีวีฉายให้เห็นถึงภาพของคนที่กำลังเตรียมงานเฉลิมฉลอง
ชั้นนั่งคิดถึงหนึ่งปีที่ผ่านมา มันมีหลายสิ่งหลายอย่างทีเดียว
ไม่ว่าจะเป็น เรื่องที่ต้องเสียน้ำตา และเรื่องที่เผยรอยยิ้ม
น้ำตา....
จำได้ว่าเป็นช่วงที่ชั้นเกลียดตัวเองที่สุดในชีวิต คงราวๆเดือนมกรา-กุมภา ชั้นในชุดช้อปยืนอยู่บนดาดฟ้าพื้นลาดยางมะตอยสีดำ มองท้องฟ้า แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา คิดเรื่องอนาคตว่าจะทำได้มั้ย? ตามที่ให้สัญญา เมื่อชั้นย้ายมหาลัย แต่ก็นะ ทำไมตอนนั้น ชั้นทั้งๆที่ยืนอยู่บนเส้นของสิ่งที่เรียกว่า “ปัจจุบัน” กลับคิดแต่กังวลเรื่องของสิ่งที่เลยเส้นนั้นไป ทั้งๆที่ยังไม่เริ่มแท้ๆ ในสภาพตอนนั้นชั้นกลับยอมแพ้ต่อทุกสิ่งทุกอย่าง ให้ตายเถอะ ทุเรศตัวเองจริงๆ
รอยยิ้ม.....
ชั้นได้ย้ายมหาลัยมาแล้ว ครั้งแรกชั้นพบกับเด็กสาวรองเท้ากัดนั่งอยู่ข้างๆ ตัวชั้นในชุดนักศึกษา พร้อมกระดุมและเข็มชุดใหม่ก็ทักทายอย่างเป็นมิตร ต่อมาชั้นก็พบเกย์ที่บ้าFFเหมือนกันแต่ไม่ยอมรับตัวเอง(555+) พบเด็กจับแมลง พบคนบ้าแมว พบเพื่อนๆหลายคน ผู้คนเหล่านี้ และเพื่อนหลายๆคนที่อยู่กับชั้นเสมอ (แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันในความเป็นจริง) เป็นคนพาชั้นกลับมา ชั้นเข้าใจแล้วแหละ อนาคตเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้ามันจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม
Ps.เปิดประตูบานใหม่ออกไป การที่จะทำสิ่งนั้น ไม่ว่าใครก็คงรู้สึกหวาดหวั่นและกังวลใจ
แต่พอนึกถึงเธอที่คอยช่วยผลักดันฉัน ชั้นก็พร้อมที่จะก้าวต่อไป
Happy new Year!!2010!!
แกไม่มาอัพมั่งไงวะ
ตอบลบรออ่านอยู่นะเนี้ย
Li LinG Ya